İrlanda kökenli ABD’li yönetmen John Ford’un az hatırlanan ama sinematografisinde çok önemli yeri olan bir film. Baş rolde Ford’un bir çok filminde yan rollerde oynayan Victor McLaglen var. Diğer rollerde Heather Angel, Preston Foster ve Margot Grahame’ın oynadıkları filmin müziklerini Max Steiner yapmıştır. Senaryosunu İrlandalı yazar Liam O’Flaherty’nin 1925’te yayımladığı aynı adlı ödüllü romanından Dudley Nichols’ın uyarlayıp 6 günde yazdığı film 17 günde çekilmiştir. “The Informer”, 1929 tarihli aynı adlı (The Informer) İngiliz filminin yeniden çevrimidir. Bu nedenle RKO filmi yapmak konusunda isteksizdi. Ayrıca iç karartıcı konusu ve acıklı baş karakter göz önüne alındığında, RKO proje hakkında güçlü şüphelere sahipti. Ancak, John Ford’un Kayıp Devriyesi’nin (1934) başarısının ardından stüdyo, 250.000 dolardan fazlaya mal olmaması koşuluyla çekimi kabul etti ve film 243,000 dolara mal oldu. Sisli sokaklarda gerçekleştirilen siyah beyaz gece çekimleri, hüzünlü konusuna uygun düşen kasvetli atmosferi başarıyla yaratmıştır. Max Steiner’in müziğinin de buna katkısı büyüktür. Filmde Alman Dışavurumculuğu’nun da etkileri hissedilir, çünkü John Ford çekimden önce seyrettiği F. W. Murnau’nun 1927 tarihli Sunrise filminden çok etkilenmişti. Çevrildiği dönemin üzerinde en çok konuşulan filmlerinden biri olan “Muhbir” vizyona çıkar çıkmaz gişede başarısızlığa uğradı ancak birçok ödülün sahibi olduktan sonra gişe başarısı geldi. Muhbir 1936’da “en iyi yönetmen”, “en iyi senaryo”, “en iyi müzik” ve “en iyi oyuncu” (Victor McLaglen) dallarında tam 4 Oscar ödülü kazandı. “En iyi film” ve “en iyi kurgu” Oscarlarına da aday gösterildi. Film, ilk oylamada oybirliğiyle New York Film Eleştirmenleri Birliği En İyi Film ödülünü kazanan tek filmdir. Dudley Nichols, sendika anlaşmazlıkları nedeniyle Oscar’ı reddeden ilk kişi oldu. Oyuncu Walter Matthau ve yönetmen Samuel Fuller’ın en sevdiği film olduğu ifade edilmiştir. Daha sonraki yıllarda, yönetmen arkadaşı Peter Bogdanovich ile yaptığı röportajlarda John Ford, bu filmin mizahtan yoksun olduğunu hissettiğini söyledi. Vizyona çıktığı zaman İngiliz sansürcüleri tarafından rekor 129 kesinti yapıldı. Black and Tans (Black and Tans veya Kraliyet İrlanda Yedek Kuvvetleri İrlanda’daki devrimci durumu bastırmak amacıyla 1920-21 yılları arasında bölgeye gönderilen birlik. İrlanda Cumhuriyetçi Ordusuna karşı kurulmuş olsa da İrlandalı sivil halka karşı giriştiği katliamlarla kötü şöhret sahibi olmuştur), şiddete, İrlanda Cumhuriyeti’ne ve İrlanda davasını desteklemeye yönelik tüm atıflar kaldırıldı. Filmin final sahnesi Martin Scorsese’nin Köstebek (2006) filminde kısaca tekrar edilmiştir. Birinci Dünya Savaşı’nda İngiliz ordusunda görev yapan Victor McLaglen, Irak’ın Bağdat kentinin polis şefi idi. Victor McLaglen bir zamanlar İngiltere’nin ağır sıklet boks şampiyonuydu ve dünya şampiyonası için Jack Johnson ile dövüştü ve kaybetti. Bu Senin Hayatın röportajında ​​Victor McLaglen, bir keresinde Jack Dempsey ile boks yaptığını ve “O gün korkunç bir dayak yediğini” söylemiştir. Ford’un çekimler sırasında Victor McLaglen’la olan ilişkisi de ilginç. Gypo Nolan’ın deneme sahnesini çekmeden bir gün önce John Ford, Victor McLaglen’e ertesi gün kendisine ihtiyaç olmayacağını, bu yüzden ara vermesi, eğlenmesi ve replikleri hakkında endişelenmemesi gerektiğini söyledi. McLaglen bütün gece içmeye devam etti – ki Ford böyle yapacağını biliyordu – ve ertesi gün sahneyi korkunç bir akşamdan kalma ile çekmek zorunda kaldı, ki bu da Ford’un istediği etkiydi. John Ford, Victor McLaglen’i sarhoş ederek, programlarını değiştirerek, set içinde ve dışında sözlü olarak taciz ederek ve McLaglen’e sadece prova yaptıklarını söylediği sahneleri filme alarak, McLaglen’in sürekli dengesini (ve dolayısıyla karakterini) bozdu. Filmin önemli mahkeme sahnesi için, Ford’un aktörü titreyen bir enkaza çevirdiği ona sadece bir gün izin vererek ve onu stüdyoya erken getirterek , aşırı derecede zorlayıcı davranarak ve onun repliklerini tükürerek konuşması konusunda ısrar ettiğini söylenir. McLaglen, Ford’a o kadar öfkelenir ki, oyunculuğu bırakıp Ford’u öldürmekle tehdit eder. Filmin ülkemizde 1937 yılında “Kadın ve Şeytan” gibi saçma sapan bir isimle oynadığını da belirtelim.